اناديك بهمس المشاعر

بكتبلك بحروف حنينى وقلم اللوعه والاشتياق غاب فجر واتولد فجر من حضن الليل اناديك بهمس المشاعر وحرارة دموع العين اتسمعنى وتسمع نبض القلب وصدى الصوت فى عز الليل هل مازال الطريق طويل بينى وبينك ام آن الاوان تجفف دموعى بأطراف اصابعك بكل حنان وتهمس فى اذنى ..لا تخافى ياصغيرتى انا معك حببيى ..أتدرى حالى فى بعادك لم اعرف بعد سكرات الموت ولكنى عرفت عذاب بعادك عنى يا روح الروح قاسى ..مؤلم ..كـ سكرات الموت وعذابه غصه فى الفؤاد ...لم يمحوها الا قربك الغالى ولكنك لم تغيب مهما طال البعاد فأنت ساكن الروح والاحلام والقلب والكيان تغيب عن عينى وساكن نظراتى ولفتاتى يا رجل امتلك كل خيوط حياتى وعلى دربه اسير خطواتى لك وحدك اعيش ايامى بحبك وحبك فى قلبى امتلك دقاته منك وأليك كل اهاته واشواقه وحنانه اوعدك يا حب عمرى لايوم يدق القلب الا لك ولا اكمل مشوارى حياتى الا معك ولا اشرب وارتوى الا من نهر حبك ولا ازرع ورودى الا فى بستناك راح اعيش على هواك اتمنى رضاك واهمس باشواقى من قلبى لقلبك اذوب فيك واهواااااك بحبك يا رفيق الروح والفؤاد